|
|
Περπάτησα το μονοπάτι της συμφωνίας
διασχίζοντας το ποτάμι της ζωής από όπου μου
η καρδιά χτυπά ομόφωνα, χίλιες ελπίδες
πρωί, ξημερώματα ξαναζώ, το σταύρωσα αυτό
υπέροχο πλάσμα που ήταν η γυναίκα μου
ζωή, η ευτυχία μου εξαφανίστηκε όταν ήταν
έφυγε, η συνείδησή μου με κοροϊδεύει
αναζωογονώντας αυτά τα δυνατά συναισθήματα
αλλά το υποσυνείδητό μου με καλεί σε τάξη
της μοιραίας αναχώρησής του, μελανιασμένη ψυχή μου
από την εγωιστική της ψυχή θα ήθελε να την αφήσει
αλλά συνεχίζει να την ονειρεύεται, ότι αυτό
η κακή μονομαχία τελειώνει παίρνοντας μου
θλίψη να το αντικαταστήσει με ένα νέο
το πεπρωμένο που θα φτάσω στη νιρβάνα μου.
|
