|
|
Στη γραμματική μου του αδύνατου,
Όλες οι λέξεις θα μπορούσαν να συμφωνήσουν,
Από τα πιο εύθραυστα έως τα πιο ευαίσθητα,
Από τον πληθυντικό στον πιο ενικό.
Θα ήθελα το αρσενικό
συμφωνεί με το θηλυκό,
Αυτός ο λόγος τελικά υπερισχύει
Ανάμεσα στα λόγια του ανθρώπινου γένους.
Μην μένει κανείς στο περιθώριο
και ότι σε αυτόν τον ατελή κόσμο,
συζυγώνουμε όσο το ευρύτερο
τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον σεβασμό τους.
Παραχώρηση δικαιώματος ασύλου
Σε όλα τα ανώμαλα ρήματα,
Σε όλα αυτά τα άστεγα λόγια,
Που μας κάνουν ξένους.
Οι απελπισμένοι, οι αβοήθητοι,
Χωρίς καταφύγιο και χωρίς ψευδαισθήσεις,
Χωρίς πίστη ή νόμο και χωρίς αγάπη
Στην πόρτα των σπιτιών μας.
Σε όλα τα ονόματα των οποίων η προέλευση
Χάθηκε στην ομίχλη του χρόνου
Και του οποίου τα κλαδιά έχουν ριζώσει
Στη χώρα των παιδιών τους.
Ας σβήσουν τα λεξικά,
Άδικοι κανόνες και συμφωνίες,
Που κουβαλούν φωτιά και σίδερο
Μέχρι το άρθρο του θανάτου.
Ότι οι γλώσσες μας είναι τόσο διαφορετικές
Μάθετε επιτέλους να ακούτε ο ένας τον άλλον
Και ενωθείτε στην καταιγίδα
Στα όρια της ανθρωπότητας.
Να γκρεμίσει τα τείχη της σιωπής
Σε βλέμματα και σκέψεις,
Ανοίξτε τις πόρτες της παιδικής ηλικίας
Σε όλους τους ανέμους του ρήματος αγαπώ.
Στη γραμματική μου του αδύνατου
Εκεί που θα μετρούνταν οι λέξεις
Τα ψέματα θα τιμωρούνταν
Από τον πόνο που προκάλεσαν.
Και οι απαράδεκτες ποινές
θα ήταν άκυρο,
Σημειώνεται με ανεξίτηλη σφραγίδα
Και εξορίστηκε για την αιωνιότητα.
Όχι άλλες γλωσσικές αποκλίσεις,
Εκτροπές σκέψης
Παραπλανητικές λέξεις που μπλοκάρουν
Στο δρόμο προς την αλήθεια.
Για τη γραμματική μου του αδύνατου,
Επέλεξα να γράψω το καλύτερο
Χωρίς όμως να κρύβει τα χειρότερα
Ούτε τα δάκρυα ούτε ο πόνος.
Και ονειρεύομαι το εξώφυλλο
Από το μεγάλο βιβλίο του μέλλοντος,
Στο κεφάλαιο της περιπέτειας
Έχουμε ακόμα να γράψουμε.
Με λόγια που μας εμπνέουν
Πολύ πέρα από λεξικά
Για να αρχίσουμε να μας χτίζουμε
Στη γλώσσα του Σύμπαντος.
με μια σκέψη για τους «αποκλεισμένους» από τον τοίχο 🌹🌹
|
